Wilkins Sound

Wilkins Sound
sund
Wilkins Sound i Antarktis
Stad	Graham Land
- koordinatar	70°15′S 73°00′W / 70.250°S 73.000°W / -70.250; -73.000
Administrert under	Antarktistraktaten
Wilkins Sound 70°15′S 73°00′W / 70.25°S 73°W / -70.25; -73
Wilkins Sound (Antarktis)
Wikimedia Commons: Wilkins Sound

Wilkins Sound er eit sund i Antarktis som i stor grad er dekt av Wilkins isbrem. Det ligg på sørvestsida av Den antarktiske halvøya mellom vestsida av Aleksanderøya og kysten av Charcot Island og Latady Island lenger i vest.

Nordenden av sundet vart først sett og grovt kartlagd i 1910 av Den franske antarktisekspedisjonen under Jean-Baptiste Charcot og vart observert frå lufta i 1929 av sir Hubert Wilkins. Forma til sundet vart skissert i 1940 under ein flytur med U.S. Antarctic Service (USAS). Det vart namngjeve av USAS etter sir Hubert Wilkins, som i 1929 fann ut at «Charcot Land» var ei øy og dermed indirekte oppdaga dette sundet. Latady Island ved sørvestsida av sunnet vart funnen i 1960 av D.J.H. Searle frå Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS) etter å ha undersøkt flyfoto teken av Ronne antarktiske forskingsekspedisjon (RARE), 1947–48.

Den 5. april 2009 sprakk den tynne isbrua til Wilkins isbrem utanfor kysten av Antarktis opp og forskarar trudde at dette kunne føre til at isbremmen kollapsa. Det finst rapportar om at isbremmen har sprukke opp i hundrevis av mindre isfjell. David Vaughan frå British Antarctic Survey meiner dette kjem av global oppvarming.^[1]

1. ↑ «Antarktis ice bridge splits». BBC News. 5 April 2009. Henta 7. januar 2013.